Μορφολογική μέθοδος διδασκαλίας του ελληνικού παραδοσιακού χορού ΙΙ

Μορφολογική μέθοδος διδασκαλίας του ελληνικού παραδοσιακού χορού

Θεωρία και πράξη ΙΙ

Κάθε πολιτισμική πρακτική με το πέρασμα του χρόνου διαφοροποιείται σε επίπεδο μορφής και λειτουργίας, ανάλογα με τις εκάστοτε οικονομικές, πολιτικές ή κοινωνικές ανάγκες και αλλαγές. Έτσι, και στην περίπτωση του ελληνικού παραδοσιακού χορού, η μετάβασή του από την παραδοσιακή κοινότητα στη «νόθα» αστικοποίηση, δηλαδή στη βιομηχανική επανάσταση όπως αυτή πραγματοποιήθηκε στην Ελλάδα, συνδέεται με τη «δεύτερη» ύπαρξή του. Συνδέεται δηλαδή με το γεγονός ότι δεν συνιστά πια αναπόσπαστο και οργανικό κομμάτι του κοινωνικού ιστού, αλλά έλκει το ενδιαφέρον μεμονωμένων ατόμων. Στην περίπτωση αυτή, οι μετασχηματιστικές διαδικασίες των κοινωνικών δομών, συνοδεύονται και από μετασχηματιστικές διαδικασίες εκμάθησης του χορού που πια συνδέεται και με αίθουσες διδασκαλίας σε σωματεία, συλλόγους, δήμους, σχολεία και πανεπιστήμια κ.ά. Η εκμάθηση αυτή υπόκειται στις αρχές που διέπουν κάθε εκπαιδευτική διαδικασία και αφορά σε όλες τις παραμέτρους μιας εκπαιδευτικής διαδικασίας π.χ. δάσκαλος, μαθητής, διδασκαλία, μάθηση, επικοινωνία κ.ά. Στη βάση αυτή τοποθετείται και η συζήτηση περί μεθόδων διδασκαλίας του ελληνικού παραδοσιακού χορού.

Η συζήτηση αυτή στον ελληνικό παραδοσιακό χορό έχει μέχρι τώρα περιστραφεί γύρω από ένα σύνολο μεθόδων με τις περισσότερες να αφορούν τα υλικοτεχνικά στοιχεία του χορού, ενδεχομένως, με βάση το γεγονός ότι ο χορός συνιστά πρώτιστα μορφή. Και αυτό διότι, παρά την αναμφισβήτητη σπουδαιότητα όλων των διαστάσεων ως προς τη συνολική αντιμετώπιση του ελληνικού παραδοσιακού χορού τόσο ως βιολογικού και πολιτισμικού φαινόμενου, όσο και ως χορευτικής πράξης, αλλά και χορευτικού γεγονότος, η γνώση των υλικοτεχνικών στοιχείων του δεν παύει να αποτελεί το πρώτο επίπεδο στην εκπαιδευτική διεργασία εκμάθησής του στο πλαίσιο της ‘δεύτερης’ ύπαρξής του. Από τις μεθόδους διδασκαλίας του ελληνικού παραδοσιακού χορού που αφορούν αποκλειστικά και μόνο τη χρήση του συνόλου των υλικο-τεχνικών στοιχείων του, έχει αποδειχτεί ότι αυτή που έχει τα καλύτερα αποτελέσματα είναι η μέθοδος των κοινών κινητικών μοτίβων. Μια εξελιγμένη εκδοχή αυτής, συνιστά η μορφολογική μέθοδος διδασκαλίας στην οποία θα αναφερθούμε στο πλαίσιο του Κύκλου αυτού. Ο Κύκλος αυτός που φέρει τον τίτλο «Μορφολογική μέθοδος διδασκαλίας του ελληνικού παραδοσιακού χορού: θεωρία και πράξη» έχει ως διττό σκοπό: αφενός να παρουσιάσει αναλυτικά τη μέθοδο αυτή (τη λογική της και τα στάδιά της) και αφετέρου να την εφαρμόσει σε ποικίλες χορευτικές παραδόσεις, το υλικό των οποίων προέρχεται από επιτόπιες έρευνες. Στόχος είναι να αναδειχθεί ένας διαφορετικός τρόπος προσέγγισης και διδασκαλίας του ελληνικού παραδοσιακού χορού.

Επιστημονικοί σύμβουλοι

  • Βασιλική Κ. Τυροβολά, Ομότιμη Καθηγήτρια στη Σχολή Επιστήμης Φυσικής Αγωγής και Αθλητισμού του Ε.Κ.Π.Α.
  • Μαρία Ι. Κουτσούμπα, Αναπληρώτρια Καθηγήτρια στη Σχολή Επιστήμης Φυσικής Αγωγής και Αθλητισμού του Ε.Κ.Π.Α.
  • Βασίλης Καρφής, Υποψήφιος Διδάκτωρ, Εκπαιδευτικός Φυσικής Αγωγής.

2ο Μέρος

Στο σεμινάριο του Κύκλου «Μορφολογική μέθοδος διδασκαλίας του ελληνικού παραδοσιακού χορού: θεωρία και πράξη II» θα δοθούν συμπληρωματικά στοιχεία που αφορούν στη τεχνοτροπία δόμησης του ελληνικού παραδοσιακού χορού και θα τεκμηριωθεί η χρησιμότητα της μορφολογικής μεθόδου στη μελέτη και διδασκαλία του. Στόχος του τελευταίου σεμιναρίου είναι η κατανόηση της φιλοσοφίας καθώς και της βασικής αρχής της μορφολογικής μεθόδου, που είναι η αλληλεπίδραση μεταξύ δασκάλου και μαθητή, αλλά κυρίως η συνειδητή συμμετοχή του μαθητή σε όλη τη διαδικασία της μάθησης. Συγκεκριμένα, θα παρουσιαστούν:

α) Οι βασικές δομές επιφάνειας, οι οποίες αποτελούν τα πρωταρχικά λειτουργικά στοιχεία του ελληνικού παραδοσιακού χορού και στις οποίες στηρίζεται η μορφική/εκφραστική του δραστικότητα. Επίσης, θα παρουσιαστεί η τεχνοτροπία δόμησης της χορευτικής φόρμας, τα στερεότυπα εκφραστικά σχήματα που συναντώνται στον ελληνικό παραδοσιακό χορό καθώς και η διαδικασία της δημιουργίας του.

β) Η συμβολή της μορφολογικής μεθόδου διδασκαλίας στην ανάπτυξη γνωστικών δεξιοτήτων που αποτελεί τον βασικό στόχο κάθε σύγχρονης διδακτικής προσέγγισης. Με άλλα λόγια, θα δειχθεί ότι οι γνωστικές δεξιότητες μπορούν, μεταξύ άλλων, και να ‘χορευτούν’. Παράλληλα, η μορφολογική μέθοδος διδασκαλίας θα εφαρμοστεί σε ποικίλες και πολύπλοκες χορευτικές μορφές από όλη την Ελλάδα με βάση τα δύο βασικά δομικά σχήματα του ελληνικού παραδοσιακού χορού, το «στα τρία» και το «στα δύο», καθώς και το συνδυασμό αυτών. Με αυτόν τον τρόπο, μέσα από ενδεικτικά παραδείγματα εφαρμογής της σε χορούς από όλη την Ελλάδα, θα καταδειχθεί η εφαρμόσιμότητά της και σε πολύπλοκα χορευτικά σχήματα και θα αναδειχθεί, στο τελευταίο σεμινάριο του Κύκλου, ο διαφορετικός τρόπος προσέγγισης και διδασκαλίας του ελληνικού παραδοσιακού χορού σε όλη του την έκταση.

[vc_row][vc_column width=”1/6″][vc_facebook type=”button_count”][/vc_column][vc_column width=”1/6″][vc_googleplus][/vc_column][/vc_row]

Μοιράσου το με τους φίλους σου, Διάλεξε το δίκτυό σου!