Στην παραδοσιακή κοινωνία και τα παιδιά είχαν τα δικά τους γλέντια. Μας έλεγε ο Γιώργος Δέας, 82 χρονών σήμερα, ότι μαζεύονταν τα παιδιά της γειτονιάς στην Ορμύλια Χαλκιδικής και γλεντούσαν και χόρευαν μεταξύ τους. Έπαιζε ένας φλογερίτσα και οι υπόλοιποι τραγουδούσαν και χόρευαν. Κι είχαν και τα δικά τους αγαπημένα τραγούδια στο γλέντι τους.
Το ίδιο γινόταν και στην Αντιμάχεια της Κω. Ένας πιτσιρίκος με το πιναύλι, που συνήθως το κουβαλούσε πάντα μαζί του, βαλμένο μέσα από το σακάκι του, και οι υπόλοιποι χορό· στη γειτονιά, στο σχολείο, στη βοσκή τις νύχτες, όπου συναντιόνταν τα πιστικάκια βόσκωντας τα γελάδια τους.
Φέτος, λοιπόν, στο μνημόσυνο του Σίμωνα Καρά, στις 20 του Φλεβάρη, τα παιδιά, τα παιδιά του ΚΕΠΕΜ, μας θύμισαν τα γειτονόπουλα της Ορμύλιας και τους μικρούς πιστικούς της Αντιμάχειας. Έτσι χόρεψαν, έτσι γλέντησαν κι αναγάλλιασε η ψυχή μας. Κι είδαμε μπροστά μας τους μελλοντικούς γλεντιστάδες, χορευτές και μερακλήδες.
«Άσπρο τριαντάφυλλο κρατώ» και ηπειρώτικο στα τρία.
Τραγουδούν οι δασκάλες των παιδιών Σοφία και Ελένη Μπούμπα. Παίζει κλαρίνο ο Στέφανος Χρήστου, λαούτο ο Σωτήρης Τσελές και ντέφι ο Βασίλης Μοροσίδης.
Δημήτρης Μαντζούρης, συνεργάτης ΚΕΠΕΜ
Αφήστε ένα σχόλιο