Ο Νίκος Ζουρνατζίδης γεννήθηκε στον Κεχρόκαμπο Καβάλας, τον Νοέμβριο του 1947. Ολοκλήρωσε τις σπουδές το 1969, παίρνοντας την ειδικότητα του εργοδηγού μηχανολόγου. Τον χορό τον γνώρισε από τα πρώτα χρόνια της ζωής του στο χωριό του, που ήταν αμιγώς ποντιακό. Η πρώτη ένταξή του σε χορευτική ομάδα έγινε το 1964, στη «Λέσχη Ποντίων Καβάλας». Το 1969 βρέθηκε στην Αθήνα για να υπηρετήσει τη θητεία του στο Πολεμικό Ναυτικό.

Από το 1969 ως το 1971, υπήρξε χορευτής στον Σύλλογο Ποντίων «Αργοναύται – Κομνηνοί», από 1971 ως το 1983, χορευτής και χοροδιδάσκαλος στον «Καλλιτεχνικό Οργανισμό Ποντίων Αθηνών» (Κ.Ο.Π.Α.) και από το 1971 ως και το 1979, χορευτής και υπεύθυνος του ποντιακού τμήματος του χορευτικού συγκροτήματος του θεάτρου «Δόρα Στράτου», ενώ τα τελευταία τέσσερα χρόνια υπεύθυνος όλου του χορευτικού συγκροτήματος.

Από το 1973 άρχισε μια έρευνα με μαγνητόφωνο για τη συλλογή και καταγραφή όλων των ποντιακών χορών, γιατί διαπίστωσε σοβαρά κενά στις μέχρι τότε προσπάθειες. Από τον Απρίλιο του 1984, άρχισε την έρευνα και καταγραφή των χορών των διαφόρων περιοχών του Πόντου, με βίντεο που είχε προμηθευτεί από πρόσφατο ταξίδι του στην Αμερική.

Έχει διδάξει κατόπιν επανειλημμένων προσκλήσεών τους, στο Λύκειο των Ελληνίδων, στη Σχολή Επιστήμης Φυσικής Αγωγής και Αθλητισμού (ειδικότητα Ελληνικών παραδοσιακών χορών), σε ποντιακούς συλλόγους, πολιτιστικά και λαογραφικά σωματεία, σε διάφορα μέρη της Ελλάδας και όλου του κόσμου.

Τον Δεκέμβριο του 1991, η τότε Ομοσπονδία Ποντιακών Σωματείων Νότιας Ελλάδας (Ο.Π.Σ.Ν.Ε.), οργάνωσε σεμινάρια χορού με τον Νίκο Ζουρνατζίδη, σε περιοχές της νοτιοδυτικής Ρωσίας, με στόχο η νεολαία των ομογενών, μέσα από τον παραδοσιακό χορό, να κρατήσει ζωντανή την ελληνικότητά της.

Το 1992, η Ο.Π.Σ.Ν.Ε., συμβάλλοντας στην προσπάθεια διάσωσης και διάδοσης της πολιτιστικής κληρονομιάς του Ποντιακού Ελληνισμού, διοργάνωσε σεμινάρια για τη διδασκαλία των ποντιακών χορών, με την επιμέλεια του Νίκου Ζουρνατζίδη, στα οποία συμμετείχαν περισσότεροι από 70 χοροδιδάσκαλοι και πρωτοχορευτές.

Επίσης, με δική του πρόταση και επίβλεψη, έγινε από την Ομοσπονδία Ποντιακών Σωματείων Νότιας Ελλάδας (Ο.Π.Σ.Ν.Ε.), καταγραφή της μουσικής των χορών όλων των περιοχών του Πόντου και εκδόθηκε σε κασετίνα έξι cd’s, με τον τίτλο «Ανέβζηγου Αροθυμίας». Η καταγραφή αυτή βασίστηκε στο μουσικό υλικό που συγκέντρωσε από την προσωπική του έρευνα ο Νίκος Ζουρνατζίδης, το οποίο δώρισε στην Ο.Π.Σ.Ν.Ε.

Το 1993 μαζί με παλιούς χορευτές δημιούργησε τον Χορευτικό Όμιλο Ποντίων «Αργώ», που αργότερα μετονομάστηκε σε «Σέρρα». Είναι το πρώτο συγκρότημα, που μετά από έρευνά του, παρουσίασε πιστά αντίγραφα ποντιακών φορεσιών, με όλα τους τα κοσμήματα, τα εξαρτήματα και τα παραδοσιακά γυναικεία χτενίσματα, ενώ στις παραστάσεις του συνοδεύεται πάντα από τραγουδιστές και μουσικούς με όλα τα μουσικά όργανα του Πόντου.

Η έρευνα αυτή έχει εκδοθεί με τον γενικό τίτλο «Συμβολή στην έρευνα του ποντιακού χορού», σε τέσσερα cd’s «Τραγούδια και σκοποί του Πόντου», με τους κορυφαίους καλλιτέχνες της Ποντιακής παραδοσιακής μουσικής, και τέσσερα dvd’s «Χοροί του Πόντου», από την πρώτη και δεύτερη γενιά και τον Χορευτικό Όμιλο Ποντίων «Σέρρα».

Τον Μάιο του 2003 τιμήθηκε από την Ομοσπονδία Ποντιακών Σωματείων Νότιας Ελλάδας, μαζί με ακόμα 20 προσωπικότητες του ποντιακού χώρου, σε μια μεγάλη εκδήλωση μνήμης της 19ης Μαΐου, για την έμπρακτη προσφορά τους στην αναγνώριση της γενοκτονίας του Ποντιακού Ελληνισμού, με σχετικές δράσεις πριν από το 1994 οι οποίες βοήθησαν προς την κατεύθυνση αυτή.

Έχει συγγράψει το βιβλίο: «Χορευτικές Διαδικασίες και Χοροί του Πόντου» στο οποίο περιγράφονται οι χοροί, τα μουσικά όργανα, οι ενδυμασίες κ.ά. Το βιβλίο αυτό διδάσκεται στο Τμήμα Επιστήμης Φυσικής Αγωγής και Αθλητισμού (Τ.Ε.Ε.Φ.Α.) Σερρών, του Αριστοτελείου Πανεπιστήμιου Θεσσαλονίκης (Α.Π.Θ.), στην ειδικότητα Ελληνικών παραδοσιακών χορών.

Επίσης, δημοσιεύει άρθρα σχετικά με την ποντιακή παράδοση σε εφημερίδες και περιοδικά (Ελευθεροτυπία, Νέα, Καθημερινή, Εύξεινος Πόντος, Ποντιακή Λύρα, Αραεύω, Χορεύω κ.ά.), ενώ παράλληλα δίνει διαλέξεις στην Ελλάδα και το εξωτερικό και συμμετέχει σε ραδιοφωνικές και τηλεοπτικές εκπομπές ανάλογης θεματολογίας.

Το 2005 κατέγραψε από κατοίκους του χωριού του 17 παραδοσιακά παιχνίδια που παίζονταν στον Πόντο και πρόσφερε τη συλλογή αυτή στον Σύνδεσμο Ποντιακών Σωματείων Νότιας Ελλάδος και Νήσων, στον οποίο είναι μέλος του διοικητικού συμβουλίου και υπεύθυνος πολιτιστικών θεμάτων, για να συμπεριληφθούν σ’ ένα μεγάλο έργο του Συνδέσμου που αφορά την ιστορία και τον πολιτισμό του Ποντιακού Ελληνισμού, του οποίου έχει την ευθύνη της έκδοσης.

Τέλος, είναι μέλος της επιτροπής πολιτισμού της Παμποντιακής Ομοσπονδίας Ελλάδος (Π.Ο.Ε.), η οποία ανέλαβε να μελετήσει όλο το φάσμα της ποντιακής παράδοσης.